آیا محدودیت ساعتی در كنترل كرونا موثر است؟
یك كارشناس امور اصناف اعتقاد دارد با عنایت به این كه شیوع كرونا ساعت مشخصی ندارد و همینطور با عنایت به محدود نبودن رفت و آمدها، تعداد بالای كاركنانی كه از استان های اطراف به تهران رفت و آمد دارند و تجمع آنها در وسایل حمل و نقل عمومی با در نظر گرفتن محدودیت ساعتی برای مشاغل و همینطور فعالیت بدون نظارت دستفروشان و وانت ها، این سیاست چاره درستی نیست و از سوی دیگر دولت در صورت قرنطینه باید برای قشر ضعیف هزینه كند.
محمد علی صدیقی، عضو پیشین هیئت رئیسه اتاق اصناف ایران در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه اصناف از هر تصمیمی که منجر به قطع و کنترل شیوع کرونا شود استقبال می کنند، اظهار نمود: به علت نبود سیاست اقتصادی مشخص، هر حرکت مسؤلان سیاسی و تبلیغاتی است. به نظر می آید سیاست های اخیر در خصوص کاهش ساعت کاری اصناف هم از همین قاعده پیروی می کند.
وی با اشاره به اینکه افزایش قیمت دلار در سالهای اخیر سرمایه اصناف را به یک پنجم کاهش داده، یکی از مهم ترین مشکلات حال حاضر اصناف را بی برنامگی عنوان نمود و اظهار داشت: کاهش ساعت کاری اصناف برای کنترل ویروس کرونا از چند منظر قابل بررسی است. اول اینکه ویروس در جامعه وجود دارد و نمی توان اظهار داشت که ساعت شش عصر وارد بازار می شود؛ ازاین رو این تصمیم فقط سبب فشرده کردن فعالیت ها می شود؛ به صورتی که در حالت عادی اصناف امکان دارد رجوع کننده را طی ۱۲ ساعت پوشش دهند، ولی اکنون این تعداد در هشت ساعت توزیع می شوند.
این کارشناس امور اصناف با اشاره به اینکه با تعطیل شدن اصناف رفت و آمدها قطع نمی گردد، خاطرنشان کرد: در شرایطی که کرکره صنوف پایین کشیده می شود، تردد مردم مجاز و شرایط برای دست فروشی و پشت وانت فروشی هم فراهم است که با عنایت به نبود نظارت بر این مشاغل امکان کارهای غیر بهداشتی و قاچاق هم فراهم می شود.
وی ادامه داد: مساله دیگری که در این محدودیت ها باید در نظر گرفته شود این است که در شهر بزرگی مانند تهران روزانه افراد زیاد از شهرهای اطراف مثل قم، سمنان و کرج برای کار می آیند و حداقل نیمی از آنها از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می نمایند. ازاین رو محدودیت ساعتی سبب می شود که در زمان برگشت تراکم جمعیت ایجاد شود که با عنایت به کمبود امکانات و تعداد پایین مترو اتوبوس این مساله باید مورد توجه قرار گیرد.
صدیقی همینطور با اشاره به اینکه نمی توان سیاست های تعیین شده برای تهران را به همه استان ها بسط داد، خاطرنشان کرد: برای مثال در استان های جنوبی رسم است که حتی در فصل های خنک سال، اصل فعالیت شان در ساعات عصر است و ظهرها عموما تعطیل هستند.
وی ضمن اشاره به استیجاری بودن ۵۷ درصد واحدهای صنفی و اینکه در صورت تعطیلی نمی توانند هزینه های خویش را تأمین کنند و مجبور به تعدیل نیروی کار می شوند، خاطرنشان کرد: با این وجود در صورتیکه تعطیلات استان تهران در فروردین ماه دو هفته دیگر ادامه پیدا کرده بود وضعیت به اینجا نمی رسید. صنوف نشان دادند که در زمان اوج کار خود در شب عید هم حاضر به همراهی هستند، به شرط اینکه تصمیم ها کارشناسی و منطقی باشد. هم اکنون هم اگر چاره نهایی قرنطینه است، باید با قوانین در ارتباط با آن اجرا شود. به عبارتی دولت بخصوص برای اقشار ضعیف باید هزینه کند، اما به نظر می آید می خواهد با کم هزینه ترین روش به مقصد برسد. برای صنوف هم شاید در نظر گرفتن تسهیلات و معافیت های مالیاتی التیام بخش باشد.
صدیقی با تکیه بر اینکه قرنطینه قوانین خاص خودش را دارد و نباید سیاسی شود، خاطرنشان کرد: همینطور لازم است نمایندگان اصناف و بازار در تصمیم گیری ها حضور داشته باشند؛ چون که در غیر این صورت تصمیم ها محکوم به شکست است. با وجود چهار میلیون واحد صنفی در کشور و در نظر گرفتن خانواده آنها می توان اظهار داشت که حدود یک سوم جمعت کشور را اصناف می سازند و بزرگ ترین سازمان مردم نهاد به حساب می آیند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر با عنایت به این که فقط هفت درصد درآمد مالیاتی در ارتباط با اصناف است، سازمان امور مالیاتی نباید برای آنها شاخ و شانه بکشد.
به گزارش آچار به نقل از ایسنا، با اوج گیری شمار مبتلایان و فوتی های کرونا، از ۲۰ آبان ماه فعالیت تمام مشاغل غیرضروری در ۲۵ مرکز استان همچون تهران تا ساعت ۱۸ مجاز است و مشاغل گروه ۳ و ۴ هم به صورت کلی تعطیل هستند. در مجموع در ۸۹ شهرستان مقررات سختگیرانه اجرا شده است. اما به تازگی روسای دانشگاه های علوم پزشکی خواهان تعطیلی کامل تهران به مدت دو هفته شده اند. البته مشاهدات میدانی نشان داده است این محدودیت ها در مواردی هم رعایت نمی گردد.
لازم به یادآوری است که اصناف گروه شغلی ۲ هم شامل مراکز خرید، پاساژها، مال های فروش غیرمواد غذایی، مراکز تهیه و طبخ غذا با پذیرش مشتری، مراکز فروش لوازم خانگی، قنادی و شیرینی فروشی ها، آب میوه و بستنی فروشی ها، آرایشگاه های مردانه، بازار فروش خودرو، فرش و موکت فروشی ها، خدمات چاپ دیجیتال، تزئینات داخلی ساختمان، کادویی فروشی ها، اسباب بازی فروشی ها، عمده فروشی و خرده فروشی پوشاک، پارچه فروشی ها، پرده سراها، مراکز فروش مبلمان، کیف و کفش، مراکز فروش لوازم التحریر، خیاطی و خرازی، آتلیه و عکاسی ها، مشاوران املاک، فروشگاه های لوازم آرایشی و بهداشتی و مراکز فروش و عرضه خشکبار و آجیل است. گروه های شغلی ۳ و ۴ هم در حوزه اصناف شامل تمامی آرایشگاه های زنانه، سالن های زیبایی، تالارهای پذیرایی، کافه ها، چایخانه ها و قهوه خانه ها است.
منبع: آچار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب