گزارش آچار؛
برنامه خرید هزار دستگاه لوکوموتیو
به گزارش آچار در حالیکه مسؤلان بخش حمل و نقل ریلی از برنامه خرید یک هزار دستگاه لوکوموتیو اطلاع داده اند، اما کارشناسان اقتصاد حمل و نقل، مشکل را نه در کمبود کشنده که در نبود بهره وری می دانند.
به گزارش آچار به نقل از مهر، در ماه های اخیر یکی از اشکالات بخش حمل و نقل ریلی، در کنار نبود بهره وری و کاهش درآمدهای بخش باری، زمین گیر شدن لوکوموتیوها و کشنده ها خصوصاً لوکوموتیوهای باری است.
وزیر اقتصاد: مذاکره با روس ها برای خرید ۲۰۰ دستگاه لوکوموتیو باری
سید احسان خاندوزی وزیر اقتصاد هم در مسافرت اخیر هیئت دولت به مسکو، از مذاکره با روس ها برای خرید ۲۰۰ دستگاه لوکوموتیو باری اطلاع داد.
مدیرعامل راه آهن: هزار دستگاه لوکوموتیو ظرف ۳ سال خریداری می کنیم
آبان ماه سالجاری سید میعاد صالحی، معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران، در جلسه کارگروه توسعه حمل و نقل ریلی اعلام نمود: در بخش مسافری و بخصوص در بخش باری با کمبود لوکوموتیو مواجهیم، به همین دلیل شرکت راه آهن به دنبال تأمین یکهزار دستگاه لوکوموتیو ظرف حداکثر ۳ سال است. ۱۵۰ دستگاه از این لوکوموتیوها از تولیدکنندگان داخلی و ۸۵۰ دستگاه به صورت واردات از راه بخش غیردولتی یا رأسا با بهره گیری از منابع داخلی یا منابع بودجه عمومی تأمین خواهد شد.
وزیر راه: شرایط بخش ریلی مناسب نیست
پیشتر هم رستم قاسمی، وزیر راه و شهرسازی اعلام نموده بود: نیازمند یک هزار دستگاه لوکوموتیو برای تردد در ۱۴ هزار کیلومتر خط آهن هستیم. در بخش حمل و نقل خصوصاً در حوزه ریلی و هوایی شرایط چندان مناسب نمی باشد. بیشتر از ۱۴ هزار کیلومتر راه آهن داریم اما عمر ناوگان بالاست و کمترین سن ناوگان ریلی ۴۰ سال است. برای حل مسئله زمینی و ریلی، دستور کاری درحال تهیه است که ظرف یک ماه آینده در دولت و با مشارکت و توافق وزارت صنعت، معدن و تجارت، نوسازی در حوزه حمل و نقل جاده ای و ریلی در کشور آغاز می شود.
چرا هدف گذاری «ریلی» برنامه ششم موفق نشد؟
این در حالی است که در سالهای اخیر عدم توفیق راه آهن در تحقق برنامه ششم توسعه در بخش ریلی شامل کسب سهم ۳۰ درصدی از حمل بار و ۲۰ درصدی حمل مسافر داخلی، مورد انتقاد کارشناسان بوده و مسؤلان بخش صنعت ریلی آنرا به کمبود لوکوموتیو گره می زنند.
کارشناسان: مشکل فقط کمبود لوکوموتیو نیست
با این حال کارشناسان صنعت ریلی معتقدند، صرف کمبود لوکوموتیو منجر به عدم تحقق اهداف برنامه های توسعه و سیاست های بالادستی در حوزه ریل نشده و علل دیگری همچون بهره برداری نامناسب از شبکه ریلی خصوصاً کشنده های ریلی موجود، علت العلل پایین بودن میزان عملکرد شبکه ریلی کشور در مقایسه با اهداف برنامه های توسعه است.
زمین گیر شدن ۶۴ لوکوموتیو در ۱۸ ماه
طبق آمار انتشار یافته توسط انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل ریلی بعنوان واسط بین بخش خصوصی و بخش دولتی در حوزه حمل و نقل ریلی، تعداد کشنده های در سرویس موجود در شبکه راه آهن کشور تا انتهای شهریورماه امسال، نسبت به سه ماهه اول سال ۱۳۹۸ با افت ۱۱ درصدی روبرو شده و از ۵۸۰ دستگاه به ۵۱۶ دستگاه تقلیل پیدا کرده است. یعنی در طول یک سال و نیم، بیشتر از ۶۴ کشنده ریلی با ارزش جایگزینی بالغ بر ۲۵۰۰ میلیارد تومان، به واسطه تعمیر و نگهداری نامناسب و غیر اصولی و بهره برداری نامناسب، به صورت کلی زمین گیر شده است.
نگاهی به افت عملکرد کشنده های ریلی
طبق جدول زیر، افت محسوس در حوزه عملکردی کشنده های ریلی دولتی در طول مدت یک سال قابل مشاهده می باشد. همانگونه که در این جدول مشاهده می شود، کاهش تعداد کشنده های ریلی بخش دولتی به کاهش ۳.۵ میلیارد تن-کیلومتری عملکرد باری این کشنده ها منجر گردیده است.
این در حالی است که کشنده های در اختیار بخش خصوصی، به واسطه شرایط درست تعمیر و نگهداری، توانسته اند عملکرد خویش را حتی مقداری بالا برند.
ذکر این نکته لازم است که همین افزایش عملکرد کشنده های خصوصی در شرایطی اتفاق افتاده است که این بخش به واسطه حجم بالای مطالبات خود از شرکت راه آهن، برای انجام تعمیرات و نگهداری لوکوموتیوهای خود با بحران مواجه می باشد.
دبیر انجمن شرکتهای ریلی: کمبود لوکوموتیو نداریم بلکه لوکوموتیوهای موجود تعمیر و نگهداری نمی شوند
سبحان نظری دبیر انجمن شرکتهای حمل و نقل ریلی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره اظهار نظر مدیرعامل شرکت راه آهن در خصوص خرید هزار دستگاه لوکوموتیو اظهار داشت: مشکل فعلی نبود بهره وری در بخش ریلی صرفا ناشی از کمبود لوکوموتیو نیست بلکه مشکل ما در کمبود کشنده های ریلی عدم موفقیت در نگهداری آنهاست.
وی اضافه کرد: ما جزو کشورهایی هستیم که در نرم جهانی مقایسه لوکوموتیو با واگن قرار داریم که نشان میدهد کمبود لوکوموتیو آن گونه که اعلام می شود مشهود نیست بلکه نمی توانیم آنها را تعمیر و نگهداری نماییم. چرا به جای تعمیر لوکوموتیو دنبال خرید می رویم؟
دبیر انجمن شرکتهای حمل و نقل ریلی تصریح کرد: باید در درجه اول اهتمام به نگهداری لوکوموتیوهای موجود و آماده به کار داشته باشیم و سپس به دنبال خرید لوکوموتیو جدید برویم. بخصوص که در شاخص جهانی نگهداری لوکوموتیو در پایین ترین رده قرار داریم.
نظری اشاره کرد: با اینکه احتیاج به خرید لوکوموتیو جدید هست اما این راهم باید در نظر گرفت که آیا مشکل بخش ریلی ما با خرید هزار دستگاه لوکوموتیو برطرف می شود؟
به ازای هر یک لوکوموتیو، ۵۰ واگن باری و ۱۰ کیلومتر خط آهن نیاز است
وی اضافه کرد: توسعه نامتوازن، ضربه بیشتری به بخش ریلی می زند. باید به ازای هر دستگاه لوکوموتیو ۵۰ دستگاه واگن باری و ۱۰ کیلومتر شبکه ریلی ایجاد شود. به عبارت دیگر اگر هزار دستگاه لوکوموتیو خریدیم باید ۵۰ هزار دستگاه واگن خریداری و ۱۰ هزار کیلومتر خط آهن راه اندازی شود.
نظری اشاره کرد: به نظر من تأمین رقم هزار دستگاه کشنده ریلی دور از دسترس است چرا صرفا به کمبود لوکوموتیو می پردازیم و کمبود واگن و شبکه را یادآور نمی شویم. البته معتقدم تقاضای بار ریلی در صورت تأمین این تعداد لوکوموتیو و واگن وجود دارد. حتی هم اکنون هم تقاضای بار ریلی بیشتر از آنچه عرضه می شود وجود دارد.
دبیر انجمن شرکتهای حمل و نقل ریلی اظهار داشت: مگر می شود هزار دستگاه کشنده ریلی تهیه کرد اما لوکوموتیوران آموزش دیده به پرسنل راه آهن اضافه نکرد؟ این تعداد کشنده، ۷ تا ۸ هزار راهبر کشنده نیاز دارد که آموزش آنها به تنهایی چند سال طول می کشد.
متوسط قیمت هر دستگاه لوکوموتیو، ۶۰ میلیارد تومان
وی با تاکید بر این که تأمین همه موارد گفته شده شامل لوکوموتیو، واگن و زیرساخت ریلی به ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار میلیارد تومان نیاز دارد، بیان نمود: به طور متوسط قیمت هر کشنده (لوکوموتیو) ۶۰ میلیارد تومان است که عملاً ۶۰ هزار میلیارد تومان برای خرید لوکوموتیوهای مورد نظر شرکت راه آهن نیاز داریم. ۱۰۰ هزار میلیارد تومان هم برای تأمین ۵۰ هزار واگن و ۲۰۰ هزار میلیارد تومان هم برای گسترش زیرساخت شبکه ریلی نیاز است.
کارشناس اقتصاد حمل و نقل: مشکل، بهره برداری غیر بهینه شرکت راه آهن است
در همین رابطه محمدجواد شاهجویی کارشناس اقتصاد حمل و نقل در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام نمود: ریشه مشکلات موجود راه آهن و عدم تحقق سهم در نظر گرفته شده بخش ریلی در حوزه حمل بار و مسافر داخلی، کمبود کشنده های ریلی نیست. بلکه عدم بهره برداری درست و اصولی شرکت دولتی راه آهن از شبکه و دارایی های آن است. تا آن زمان که ریشه مشکل به درستی شناسایی نشود، نمی توان انتظار داشت که مسیر درستی برای حل آن در پیش گرفته شود.
وی اضافه کرد: دیگر شرایط بودجه ای کشور این اجازه را نمی دهد که با بهره گیری از بودجه های عمومی به خرید دارایی های ریلی اقدام نماییم و برای بهبود بهره برداری از آنها خویش را به زحمت نیندازیم. از طرف دیگر، بخش خصوصی هم با وجود شیوه برخورد فعلی شرکت راه آهن تمایلی برای سرمایه گذاری جدید در این عرصه از خود نشان نمی دهد که بدون شک حق دارد.
راه آهن خویش را ملزم به افزایش بهره وری کند
این کارشناس اقتصاد حمل و نقل اشاره کرد: در مورد انتقال مالکیت واگن های باری به بخش خصوصی تجربه نامناسبی برای بخش خصوصی خلق شد. چونکه در صورتیکه راه آهن خویش را ملزم به سیر ۳۰۰ کیلومتر در روز ناوگان انتقال یافته کرده بود، آنچه در عمل اتفاق افتاد، میانگین سیر ۱۰۰ کیلومتری روزانه واگن های باری متعلق به بخش خصوصی بود. ازاین رو اگر بنا باشد باردیگر چنین اتفاقی برای بخش خصوصی در حوزه سرمایه گذاری خرید کشنده های ریلی اتفاق بیفتد، بدون شک این بخش حاضر به این کار نخواهد شد.
شاهجویی اشاره کرد: راه آهن باید در گام اول، یکی از بانکهای دولتی داخلی را قانع کند که با ایجاد تسهیلات مناسب برای خرید کشنده های ریلی جدید توسط بخش خصوصی اقدام و در گام دوم، بازپرداخت تسهیلات یاد شده را، متناسب با میزان عملکرد کشنده های خریداری شده بخش خصوصی تضمین کند. بدین سان راه آهن ملزم خواهد شد به تعهدات خویش در مورد سیر بهره ور کشنده های جدید خریداری شده و پرداخت مطالبات شرکتهای بخش خصوصی عمل کند. به عبارت دیگر، راه آهن یک مرتبه هم که شده، به جای آنکه بخواهد از بودجه عمومی و بیت المال هزینه کند و یا توقع داشته باشد که بخش خصوصی بدون پشتوانه، این شرکت را همراهی کند، خویش را به زحمت انداخته و با قبول تعهدات منطقی برای بهبود میزان بهره برداری از شبکه ریلی اقدام ورزد تا به این واسطه اقتصاد این حوزه به ریل اصلی برگردد.
منبع: a4f.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب