صنعت برق سالهاست بار راندمان پایین مصرف برق در صنایع را به دوش می کشد
آچار: در صورتیکه قیمت تمام شده برق بالاتر از 4 هزار تومان است، صنایع بزرگ همچون فولادی ها همین قیمت تمام شده را نیز پرداخت نکرده و به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق تنها 1، 800 تومان پرداخت می کنند.
به گزارش آچار به نقل از مهر، خبرگزاری مهر در تاریخ سوم خرداد در نشستی خبری با حضور تمامی رسانه های رسمی کشور مطلبی تحت «عنوان خسارت ۱۴ میلیارد دلاری فولاد از قطعی برق» منتشر نمود و شرکت توانیر در واکنش به آن توضیحاتی ارائه نمود. متن این توضیحات به شرح زیر است:
پیرو انتشار مطلبی با عنوان «خسارت ۱۴ میلیارد دلاری فولاد از قطعی برق» مورخ ۳ خرداد ۱۴۰۴ در آن خبرگزاری؛ پاسخ شرکت توانیر به شرح زیر ارسال می شود. خواهشمند است دستور فرمائید حسب ماده ۲۳ فصل ششم قانون مطبوعات و بمنظور آگاهی خوانندگان و تنویر افکار عمومی پاسخ ارسالی در همان بخش با تیتر ذیل انتشار یابد.
صنایع سال هاست به دلیل قیمت بسیار پایین انرژی دریافتی به فکر افزایش راندمان و استفاده از تجهیزات با راندمان بالا و مصرف پایین انرژی نبوده اند و بار این مساله را صنعت برق به تنهایی به دوش کشیده است. البته ماده ۳ قانون مانع زدایی از توسعه صنعت برق برای حل این مسئله راه حل خوبی اندیشیده شده که مطابق آن، تعرفه صنایع انرژی بر اصلاح و در آن پیش بینی شده بطور متوسط قیمت برق صنایع به نرخ هزینه تامین برق یا معادل متوسط نرخ قراردادهای تبدیل انرژی (ECA) بعلاوه هزینه انتقال و سوخت نیروگاهی محاسبه شود که البته بازهم فاصله بسیاری تا اصلاح نرخها در این بخش وجود دارد.
در حالی که قیمت تمام شده برق بالاتر از ۴ هزار تومان است، صنایع بزرگ همچون فولادی ها حتی همین قیمت تمام شده را نیز پرداخت نکرده و به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق تنها ۱، ۸۰۰ تومان پرداخت می کنند، این در شرایطی است که محصولات خودرا صادر و یا در داخل به قیمت صادراتی عرضه می کنند و از سودهای کلانی بهره مند می شوند، اما بازهم تمایل دارند تا از برق یارانه ای برخوردار شوند.
ضمن آنکه صنایع بزرگ ۳۰ هزار میلیارد تومان به صنعت برق بدهکارند و اگر قرار باشد صنعت برق طبق قانون عمل کند باید برای این بدهی کلان، برقشان را قطع کند، در صورتیکه اینگونه نبوده و برقشان تامین می شود. هرچند با محدود کردن برق صنایع بزرگ امکان تامین برق فیدرهای عمومی شامل صنایع کوچک و خرد و واحدهای خدماتی که در اقتصاد نقش دارند بالاتر از پیش فراهم می شود.
از سوی دیگر برمبنای تازه ترین داده های انتشار یافته در پایگاه های معتبر جهانی، شدت مصرف انرژی در ایران طی سالیان ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳ با رشد ۷۵ درصدی روبه رو شده، در صورتیکه در بازه زمانی مشابه، شدت مصرف انرژی در سطح جهانی با کاهش ۳۵ درصدی همراه بوده است.
شاخص شدت انرژی، نسبت انرژی استفاده شده را به ازای هر واحد از تولید ناخالص داخلی(GDP) نشان میدهد. هر چه این شاخص کوچک تر باشد؛ یعنی سیستم بهره ورتر و اقتصادی تر است.
این رشد ۷۵ درصدی شدت انرژی در ایران در سه دهه اخیر حکایت از آن دارد که راندمان صنایع در ایران بسیار ناچیز و بعبارت دیگر صنایع در ایران، انرژی بسیاری را هدر می دهند این درحالی است که مطابق با مواد ۱۱ و ۲۴ قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی، صنایع مکلف به افزایش راندمان و مدیریت الگوی مصرف مطابق استانداردهای پذیرفته شده هستند.
گزارش بازرسان سازمان استاندارد نیز موید این مطلب است که مصرف برق صنایع بسیار نجومی تر از حد متعارف است؛ طبق گزارش سازمان استاندارد درباب متوسط درصد مصرف مازاد برق صنایع آهن و فولاد ۲۰۲ درصد بوده است.
از این رو باید گفت اگر راندمان صنایع فولادی مطابق استاندارد بود، با وجود همه محدودیت ها در دوره ناترازی، تولید فولاد کشور حداقل ۴۰ درصد بیش از تولید محقق شده در سال قبل می شد.
همچنین اگر فرض نماییم ارزش تولید از دست رفته به علت محدودیت برق مطابق ادعای انجام شده معادل ۵ میلیارد دلار طی سال قبل باشد، آیا بهتر نیست با عمل به تکلیف قانونی خود ذیل ماده ۴ قانون مانع زدایی از توسعه صنعت برق که صنایع بزرگ را به ساخت حداقل ۹ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی با بازدهی حداقل ۵۵ درصد و هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر تا انتهای سال ۱۴۰۴ از محل منابع داخلی شان مکلف کرده است باری از دوش صنعت برق بردارند تا در وضعیت کمبود برق، در اولویت طرح های مدیریت مصرف برق وزارت نیرو قرار نگیرند. این در شرایطی است که صنایع انرژی بر تا حالا فقط حدود ۲ هزار مگاوات نیروگاه به مدار آورده اند و تنها حدود ۱۰ ماه تا به صدا درآمدن زنگ پایان فرصت صنایع انرژی بر برای عمل به این تکلیف قانونی باقیمانده است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب