تعرفه های گاز خوراکی، بازی با قلب تپنده فولاد ایران
آچار: تعرفه گذاری نادرست گاز خوراکی صنایع آهن اسفنجی و سیاستهای انرژی اشتباه، مزیت رقابتی فولاد ایران را تهدید می کند و خطر افت تولید، کاهش صادرات و از دست رفتن هزاران شغل را به دنبال دارد.
به گزارش آچار به نقل از مهر، کمبود انرژی و تصمیمات ناصحیح درباره ی تعرفه گاز خوراکی صنایع آهن اسفنجی، قلب تپنده زنجیره فولاد ایران را در معرض خطر بی سابقه قرار داده است. ادامه این روند، نه فقط تولید و صادرات فولاد را زمین گیر می کند، بلکه رشد اقتصادی و اشتغال را نیز به سوی سقوط می کشاند. صنعت فولاد ایران سال هاست با تأکید بر مزیت نسبی گاز طبیعی، به یکی از بازیگران مهم بازار جهانی تبدیل گشته است. اما این مزیت حال درحال نابودی است. گاز مصرفی واحدهای آهن اسفنجی، برعکس تصور برخی تصمیم گیران، خوراک تولید است نه سوخت گرمایشی. این گاز قسمتی از واکنش شیمیایی احیای مستقیم سنگ آهن است و حذف یا جایگزینی اش در عمل نا ممکن است.
با وجود این واقعیت غیرقابل انکار، سیاست فعلی کشور تعرفه گاز این صنایع را بر اساس سوخت – و آن هم با قیمت های بالا – محاسبه می کند. نتیجه این اشتباه مفهومی، افزایش جهشی بهای تمام شده آهن اسفنجی و انتقال فشار قیمتی به تمام حلقه های زنجیره فولاد است: از شمش و مقاطع طویل گرفته تا ورق و محصولات صنعتی.
پیامدها فقط صنعتی نیستند؛ اقتصادی هم هستند. کاهش تولید فولاد، کاهش صادرات را به دنبال دارد و این یعنی افت ارزآوری کشور و تشدید فشار بر تراز تجاری. هر واحد تولیدی که به خاطر تعرفه سنگین و بی ثبات تعطیل شود، فقط یک بنگاه کمتر نیست؛ هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم در معادن، حمل و نقل، ساخت وساز و صنایع پایین دستی نیز تهدید می شود.
از سوی دیگر، اجرای ناقص قانون مالیات بر ارزش افزوده و دریافت آن از نهاده های تولید مانند گاز خوراکی، سرمایه در گردش واحدها را قفل کرده و فضای توسعه را خفه می کند. در حالیکه دنیا برای صنایع صادرات محور مشوق و تخفیف در نرخ خوراک درنظر می گیرد، ما در عمل درحال جریمه کردن تولیدکنندگان خود هستیم.
اگر این روند ادامه یابد، جایگاه ایران در بازار جهانی فولاد با سرعت از دست خواهد رفت. کشورهایی با منابع گازی کمتر اما سیاستگذاری دقیق تر، جای خالی ما را پر می کنند. بازگشت به جایگاه فعلی، حتی در صورت تغییر سیاست ها، هزینه و زمان زیادی خواهد برد.
اکنون وقت اقدام است. بازبینی فوری در تعرفه گاز خوراکی صنایع آهن اسفنجی و تفکیک آن از سوخت صنعتی، توقف دریافت مالیات غیرمنطقی از نهاده های صادراتی، و ایجاد قراردادهای طولانی مدت و باثبات انرژی، سه گام ضروری برای حفظ مزیت رقابتی فولاد ایران است. هر روز تأخیر، یک گام دیگر به سوی از دست دادن بخش مهمی از درآمد ارزی، اشتغال صنعتی و رشد اقتصادیست. مسؤلان باید بدانند که بحران انرژی برای صنعت فولاد، بحران برای کل اقتصاد ایران است.
یادداشت از مینا جعفری کارشناس اقتصادی بطور خلاصه این گاز قسمتی از واکنش شیمیایی احیای مستقیم سنگ آهن است و حذف یا جایگزینی اش در عمل نا امکان دارد. در حالی که دنیا برای صنایع صادرات محور مشوق و تخفیف در نرخ خوراک در نظر می گیرد، ما در عمل در حال جریمه کردن تولیدکنندگان خود هستیم.
منبع: آچار
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب